شرح پديد آور :
مدرس ناصر مهدوي
عنوان :
نيازهاي وجودي انسان در مثنوي ﴿صد و سي و هفتمين : 90/12/18 : تهران﴾ [كاست]
اطلاعات نشر :
تهران: موسسه حسينيه ارشاد،
مشخصات ظاهري :
1 كاست ﴿78 دقيقه﴾ : آنالوگ؛ استريو
يادداشت :
اسناد شنيداري , اين برنامه بر روي 1 ديسك صدا نيز ضبط شده است. , شماره رده ديسك صدا : DC4 8F1 9395 90Ø , آرشيو موسسه
موضوع :
مولوي، جلال الدين محمد بن محمد، 604 - 672ق. - نقد و تفسير , مهدوي، ناصر، 1339 - - پيامها و سخنرانيها , حسينيه ارشاد، تهران - برنامه هاي فرهنگي
چکيده :
بهشت اين دنيا به معناي اين است كه خود را از ديگران جدا احساس نكنيم و تجاربمان را به صورت تعامل و تضارب در اختيار يكديگر قرار دهيم؛ مباحث مهم در انسان شناسي : 1- تغيير ذائقههاي اخلاقي ناصواب 2- مراقبت از خود و پرهيز از بي خبري 3- تغيير فرهنگ خشن و جايگزيني مهر و محبت 4- دوري از تنهايي و تك روي ﴿مشورت﴾ 5- محبت معناي اصلي زندگي 6- دوري از ياران و همراهان بد 7- كاربرد غلط زبان؛ مرگ حقيقي زماني اتفاق ميافتد كه عيوب خود را ناديده بگيريم و در پي جبران آن نباشيم؛ آزادي سوغات ليبراليسم بود و آزاديهاي سپاسي نتيجهي نظامهاي دموكراتيك است؛ خودخواهي و غرور علت اصلي تنهايي آدمي است؛ اثبات مهرباني قبل از اثبات حق بودن؛ تعبير مولانا و حافظ از انسان به خاك يعني داشتن تواضع و بركت؛ دوري از خفت و پيروي از هواي پاك نفساني و...
واردكنندة اطلاعات :
بهنام
تاريخ ورود اطلاعات :
93/3/3